Bliżej i Dalej...

wtorek, 26 marca 2024

Lwów - W Zimowej Szacie

Lwów

W Zimowej Szacie

Po raz pierwszy postanowiłem wybrać się na Sylwestra i Nowy Rok do Lwowa. W tym bardzo wysokim sezonie sylwestrowo-noworocznym ceny we Lwowie osiągają chyba najwyższe ceny w całym roku. Dzięki temu, że hostel w terminie 30.12.2016-02.01.2016 rezerwowałem już 11.09.2016 znalazłem nocleg w bardzo dobry, nowoczesnym hostelu w cenie 68 złotych za 3 noce w pokoju wieloosobowym. Hostel "Z-One" to bardzo nowoczesny obiekt znajdujący się przy ulicy Czajkowskiego 27 (w pobliżu Zakładu Narodowego im. Ossolińskich). Ulica Czajkowskiego to dość spokojna ulica, na której znajdziemy bar, notariusza, fryzjera, zakład stomatologiczny i salon firmowy Peugeota. Hostel zajmuje całą kamienicę (5 pięter) z windą. Jest to jeden z dwóch hosteli we Lwowie, który mogę z czystym sumieniem polecić ze względu, na jakość, cenę i lokalizację. Drugim hostelem jest Hostel Lubin na ulicy Liubinskiej 6 (w pobliżu pętli tramwajowej i CH "Skrzynia").

Tym razem z Tarnowa do Przemyśla wybrałem poranny pociąg PKP IC relacji Szczecin Główny-Przemyśl Główny. Pociąg IC pokonuje odcinek z Tarnowa do Przemyśla (167 km) w około 2 godziny 30 minut. Następnie przy wyjściu z tunelu (plac przy Dworcu PKS) wsiadam za 2 złote do busa, który zawozi Nas pod granicę polsko-ukraińską w Medyce. Od niedawna można z Przemyśla dojechać do Medyki pociągiem regionalnym. Granice sprawnie przechodzę przez piesze przejście graniczne. Szybko wymieniam trochę gotówki na hrywnie. Na przejazd marszrutką na trasie Szeginie-Lwów zapłacimy 36.75 UAH kupując w kasie, u kierowcy zapłacimy 0,75 kopiejek mniej. Po około dwóch godzinach jazdy docieram pod Dworzec Kolejowy Lwów-Główny. Od razu wchodzę do zatłoczonego budynku dworca kolejowego i udaje się do kasy międzynarodowej, gdzie kupuję bilet powrotny na 2-ego stycznia na pociąg międzynarodowy Kolei Ukraińskich relacji Kijów Pasażerski-Przemyśl Główny. Bilet na drugą klasę w cenie promocyjnej kosztuje 180 UAH. Płatność możliwa jest tylko gotówką w hrywnach. Pociąg międzynarodowy UZ relacji Przemyśl Główny-Lwów Główny-Kijów Pasażerski został uruchomiony 23 grudnia 2016 roku i jest to pociąg kategorii Intercity Plus". Kursy od samego początku cieszą się ogromnym zainteresowaniem podróżnych. Przejazd realizowany jest ukraińskim składem marki Hyundai Rotem. W pociągu prócz wagonów drugiej klasy, znajduje się również wagon pierwszej klasy. Wagon drugiej klasy ma układ siedzeń 3+2. Poza tym pociąg zestawiony jest z elektrycznych wagonów trakcyjnych a składy wyposażone są w klimatyzację, elektroniczne wyświetlacze, wygodne siedzenia, stoliki, czyste toalety z zamkniętym obwodem. Pociąg odcinek Lwów-Przemyśl pokonuje w 1 godzinę 8 minut. Z Lwowa odjeżdża o godzinie 12:17 (czasu ukraińskiego) a do Przemyśla przybywa o 13:25 (czasu polskiego). Odprawa cela i paszportowa odbywa się w czasie jazdy pociągiem. Bagaże sprawdzane są wyrywkowo. Dość skrupulatnie prowadzona jest kontrola celna (w tym konfiskuje się nabiał sery, jajka), których nie można wozić z Ukrainy do Polski. Pociąg jest skomunikowany z pociągiem PKP Intercity "Wyspiański" relacji Przemyśl Główny- Wrocław Główny. Łączna podroż pociągiem Lwów-Przemyśl i Przemyśl-Tarnów trwa, więc tylko 4 godziny 40 minut. Bilety na PKP Intercity warto kupić z ponad 2 tygodniowym wyprzedzeniem wtedy dostaniemy od przewoźnika 30% zniżkę na bilety. Niedługo przewoźnik obiecuje, że również w polskim systemie i analogicznie w ukraińskim da się kupić bilety na pociąg relacji Przemyśl-Lwów-Kijów i Kijów-Lwów-Przemyśl. Obecnie w ukraińskim systemie możemy kupić osobno bilety na ukraiński odcinek tego pociągu, więc na trasie Lwów-Kijów i Kijów-Lwów. Dalej musimy kupić bilety w kasie międzynarodowej w Polsce lub na Ukrainie.

Do Hostelu "Z-One" z Dworca Kolejowego dojedziemy tramwajem "1" lub "9" a wysiąść musimy na przystanku "Poczta Główna" i pieszo przejść jakieś 700 metrów do hostelu. W czasie zameldowania robione jest ksero paszportu. Po zameldowaniu otrzymujemy elektroniczną kartę do pokoju.

O 19:00 miałem zarezerwowany bilet do Opery Lwowskiej na balet "Dziadek do Orzechów". Mimo, że mnóstwo razy już odwiedzałem Lwów po raz pierwszy dopiero udało mi się iść na spektakl do Lwowskiej Opery. Wejść do opery warto choćby ze względu na jej piękne wnętrze. Bilety na spektakle kupimy za pośrednictwem ukraińskiej strony internetowej: https://gastroli.ua/en/ (dostępna angielska wersja językowa). Najtańszy bilet na spektakl to wydatek od 50 UAH do około 500/600 UAH za najlepsze miejsca. Kupując bilet on-line dostajemy go po zapłaceniu kartą na podany adres e-mailowy w pdf-ie, który dla pewności wydrukujmy.

Oczywiście w okresie bożonarodzeniowym we Lwowie rozlokowano dwa jarmarki świąteczne: pierwszy duży znajduje się Prospekcie Swobody (od Pomnika Tarasa Szewczenki do Opery), drugi zaś mniejszy na lwowskim Rynku. Przed budynkiem Lwowskiej Opery ustawiona jest ogromna, prawdziwa choinka. Zaś na lwowskim Rynku prócz straganów ustawiono lodowisko i budynek w formie igloo, w którym mieściło się "Ice City". Przed wejście do budynku Ratusza stoi duża drewniana szopka bożonarodzeniowa. Jarmark Bożonarodzeniowy we Lwowie działa codziennie od godziny 11:00 do 22:00. W weekendy stragany otwierane są godzinę wcześniej i zamykane godzinę później. W sumie w okresie świąteczno-noworocznym odwiedziłem wcześniej jeszcze jarmarki w Wiedniu i Budapeszcie. Lwowski jarmark wyróżniają przystępne ceny.

We Lwowie ze względu na ogólnokrajowy kryzys gospodarczy i wojnę we wschodniej części kraju nie organizowano wyjątkowo hucznego Sylwestra. Chwile przed północą odbył się specjalny pokaz efektów wizualnych 3D na budynku Ratusza a o godzinie "0" Ratusz stał się na chwilę cały czerwony.

Drugiego stycznia pora wracać z Lwowa do domu. Tak jak już pisałem na samym początku już w dniu przyjazdu postanowiłem z Lwowa wracać pociągiem. Chwilę przed 12-tą pojawiłem się na zatłoczonym lwowskim dworcu kolejowym, z którego o 12:17 odjechałem do Przemyśla. Podróż minęła spokojnie i w komfortowych warunkach. Minusem podróży jest cena, jeśli patrząc, że jest to 27 złotych za nieco ponad godzinny przejazd pociągiem. Poza tym czas podróży można by skrócić gdyby nie 15 minutowe oczekiwanie po ukraińskiej stronie na przystanku kolejowym "Mościska II", gdzie odbywa się ukraińska oprawa celno-paszportowa, następnie polska część odprawy celno-paszportowej następuje już po polskiej stronie na przystanku kolejowym w Medyce.

Przydatne strony internetowe: http://www.intercity.pl/pl/ http://booking.uz.gov.ua/en/ http://www.z-one.com.ua/ http://hostel-lubin-lviv.bedspro.com/pl https://gastroli.ua/en/

Jarmark Bożonarodzeniowy (Різдвяний Ярмарок)

Choinka Bożonarodzeniowa (Різдвяна Ялинка)

Jarmark Bożonarodzeniowy (Різдвяний Ярмарок)

Szopka Bożonarodzeniowa przed Lwowskim Ratuszem (Шопка Перед Львівською Ратушею)

Szopka Bożonarodzeniowa przy Katedrze Łacińskiej (Шопка)

Lwowski Ratusz i Lodowisko (Львівська Ратуша та Ковзанка)

Lwowski Ratusz (Львівська Ратуша)

Rynek (Площа Ринок)

Ratusz i jarmark Bożonarodzeniowy (Львівська Ратуша та Різдвяний Ярмарок)

Lwowski Ratusz w Noc Sylwestrową (Львівська Ратуша в Новорічну Ніч)

Lodowisko (Ковзанка)

Lodowe Miasto w Igloo ("Іце Читы")

Rynek (Площа Ринок)

Święty Mikołaj (Святий Миколай)

Lwowski Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu im. Salomei Крушелніцкіей (Львівський Національний Академічний Театр Опери та Балету ім. Соломії Крушельницької)

Scena z Baletu "Dziadek do Orzechów" w Lwowskiej Operze (Балет "Лускунчик")

Lobby Opery Lwowskiej (Вестибюль)

Żyrandol w Operze Lwowskiej (Люстра)

Choinka w Lobby Opery Lwowskiej (Різдвяна Ялинка)

Kolejka Turystyczna na Rynku (Туристичний Поїзд)

Muzeum-Dzwonnica "Rusałka Dniestrowa" (Музей "Русалка Дністровая")

Zakład Narodowy im. Ossolińskich (Національна Бібліотека ім. Оссолінських)

Filiżanka Kawy w "Lwowskiej Kopalni Kawy" ("Львівська Копальня Кави")

Hala Peronowa Dworca Kolejowego (Головний Залізничний Вокзал)

Pociąg Międzynarodowy Ukraińskich Kolei "InterCity Puls" Kijów Pasażerski-Przemyśl Główny) (Поїзд Міжнародний Укрзалізниця "Інтерсіті+" Київ-Львів-Перемишль)

sobota, 4 marca 2017

Berlin - Prenzlauer Berg

Berlin

Prenzlauer Berg

Kolejny raz wybrałem się na weekend do Berlina. Tym razem na pokładzie "Polskiegobusa". Ze względu na jeszcze dość zimowa aurę nie nastawiałem się bardzo na duże zwiedzanie, bo przy poprzednich wizytach "zaliczyłem”, co ważniejsze miejsca w stolicy Niemiec. Tym razem swoją uwagę poświęciłem jednej z berlińskich dzielnic - Prenzlauer Berg-owi w okręgu administracyjnym Pankow. To taka hipsterska, dość awangardowa dzielnica na wschodzie Berlina z dość tanimi mieszkaniami na wynajem. W przeszłości dzielnicę zamieszkiwało dużo robotników z pobliskich fabryk i zakładów. Dla wielu dzielnica jest miejscem dość snobistycznym jak dla warszawiaków Saska Kępa. Mnóstwo tutaj knajp, kawiarni i ekomarketów a przy okazji wszystko urządzone nie raz bardzo awangardowo. Mieszkają tutaj ludzie wykonujący "wolne zawody" i osoby mogące pozwolić sobie na niespieszny tryb życia. Przy czym dzielnica nazywana jest też "Wzgórzem Ciążowym”, bo jest zamieszkiwana przez rodziny z dziećmi a na ulicach spotykamy wiele kobiet z wózkami. Przeciwwagą dla Prenzlauer Bergu jest Charlottenburg (inna dzielnica Berlina), która zamieszkiwana jest głównie przez osoby starsze.

Nocleg na cały pobyt udało mi się znaleźć, korzystając tradycyjnie z portalu couchsurfing.com na Prenzlauerberg-u w bliskiej odległość od stacji S-bahn-u i U-bahn-u "Schönhauser Allee", dzięki czemu miałem bardzo dobry punkt wypadowy do centrum. Jeśli dużo zamierzamy jeździć po mieście warto zaopatrzyć się w tak zwany "bilet dobowy", który obowiązuje w dniu skasowania do godziny 3 nad ranem (trochę dziwne, ale cóż) i w strefie A-B, kosztuje 7 euro. W automatach lepiej mieć bilon lub użyć banknotów (do 20 euro). Z płatnościami kartami może być problem niektórych kart nie przyjmują lub odczytują, jako karty kredytowe, którymi o dziwo nie da się zapłacić w berlińskich automatach. W biletomatach możemy wybrać język polski. W czasie pobytu zdarzyła mi się kontrola biletów, więc lepiej zaopatrzyć się w bilety, bo jeśli się nie mylę jazda na gapę kosztuje tutaj 40 euro.

Tuż obok mojego mieszkania znajdował się ewangelicki Kościół Getsemani (Gethsemanekirche) przy Stargarder Strasse 77, który powstał w latach 1891-1893 według projektu niemieckiego architekta Augusta Orth-a.

Następnie w pobliżu stacji metra U2 Eberswalder Straße natniemy się na sporej wielkości kompleks budynków przemysłowych z końca XIX wieku, które obecnie noszą nazwę "Browaru Kultury" (Berliner Kulturbrauerei) i mieszczą się przy Schönhauser Allee 36. W budynkach po dawnym browarze znajdują się restauracje, bary, sklepy, kino, muzeum, teatr oraz market niemieckiej sieci "REWE".

Idąc dalej w kierunku Placu Aleksandra (Alexanderplatz) po prawej stron ujrzymy ciekawy ewangelicki Kościół Błogosławieństwa (Segenskirche), nazywany też Klasztorem Miejskim (Stadtkloster Segen). Wybudowany w 1908 roku przez architektów Augusta Dinklage, Ernsta Paulusa i Olafa Lilloe w stylizowany na budowlę w stylu północnoeuropejskiego gotyku ceglanego z 75-cio metrową wieżą oraz małym dziedzińcem.

Dalej po lewej stronie na dość wysokim murem znajduje się stary żydowski kirkut (Jüdischer Friedhof Schönhauser Allee). Wejście możliwe jest w określonych godzinach przez bramę główną. Używany od 1827 roku do 1880 roku przez lokalną społeczność żydowską. Ze względu na ograniczony obszar cmentarz został już zamknięty w 1880 roku a pochówki przeniesiono na nowo otwarty cmentarz w Weissensee. Kilka pochówków na tym obszarze odbyło się jeszcze w 1970 roku. Cmentarz ulegał zniszczeniu w czasie II Wojny Światowej jak i również później w czasie "narodowego socjalizmu" a także padał ofiarą aktów wandalizmu. W latach 90-tych teren został uprzątnięty a w 2005 roku wybudowano na fundamentach dawnej sali pogrzebowej lapidarium, w którym umieszczono ponad 60 macew z cmentarza z XIX i początku XX wieku oraz przedmioty związane z kulturą pogrzebową. Na cmentarzu pochowano wielu znanych postaci między innymi: Maxa Liebermanna (malarza, grafika, przedstawiciela realizmu, impresjonizmu i współzałożyciela berlińskiej secesji), Giacomo Meyerbeer (kompozytora operowego, twórcy "Grand Opéra" i wolnomularza), Wilhelma Beera (bankiera i astronoma amatora), Moritza Borchardta (chirurga, profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Humboldtów, prekursora neurochirurgi), Abrahama Geigera (rabina i współtwórcy judaizmu reformowanego), Ernsta Remaka (lekarza neurologa i neuropatologa), Roberta Remaka (lekarza, twórca współczesnej embriologii), Maxa Rothmanna (lekarza, fizjologa, neurologa, neuroanatoma i jako pierwszy opisał rzadkie schorzenie współcześnie nazywane od jego nazwiska "zespołem Rothmanna-Makaia"), Ludwiga Traube (lekarza i współtwórcy patologii doświadczalnej) i wielu innych znaczących postaci w owym czasie.

Dalej idziemy w kierunku stacji metra "Senefelderplatz" i za Hotelem "MEININGER Hotel Berlin Alexanderplatz" skręcamy w ulicę Kollwitzstraße, którą dochodzimy do ulicy Knaackstraße i znajdującego się tutaj małego parku z dawną Wieżą Ciśnień (Wasserturm) przy Knaackstraße 23. To najstarsza wieża ciśnień, którą została ukończona w 1877 roku i funkcjonowała do roku 1952. Po przejęciu władzy przez Nazistów od 1933 na tym obszarze działa tak zwany "dziki obóz koncentracyjny" („wildes Konzentrationslager“). Obiekty takie tworzone były samorzutnie przez lokalnych dowódców SA i SS i służyły do bezprawnego osadzenia osób uważanych za „wrogów państwa”, marksistów bądź komunistów.

Tuż obok Wieży Ciśnień mieści się żydowska synagoga (Synagoge Rykestraße) przy ulicy Rykestraße 53. Synagoga została zbudowana w latach 1903-1904 według projektu architekta Johanna Hoenigera w stylu neoromańskim. Ostatnie modlitwy w tym miejscu odbyły się w 1940 roku. Po wojnie ponownie poświęcona w 1953 roku. Po kapitalnym remoncie ponownie otwarta w 2007 roku. Obecnie jest to największy żydowski dom modlitwy w Niemczech.

Tutaj też znajduje się Muzeum Dzielnicy Pankow (Prenzlauer Allee 227-228). Idąc do końca ulicą Knaackstraße i dochodzimy do skrzyżowania z główną ulicą Prenzlauer Allee. Na rogu Prenzlauer Alle i Immanuelkirchstraße stoi ewangelicki Kościół Emanuela (Immanuelkirche) z 1893 roku w stylu neoromańskim.

W pobliżu Kościoła Emanuela znajdziemy przystanek tramwajowy "M2" (Knaackstr.) w kierunku "S+U Alexanderplatz" (końcowy przystanek tramwaju "M2") i znajdziemy się na słynnym zakupowym placu Wschodniego Berlina, na którym znajdziemy sklepy takie jak: "DM", "CCC", "Primark" i wiele innych.

Na całym Prenzlauer Bergu znajdziemy mnóstwo stosunkowo tanich knajpek i restauracji, gdzie możemy zjeść za poniżej 5 euro. Jednym z takich miejsc, w których jadłem i jest godne polecenia jest właśnie wietnamska restauracja "Bep Viet" przy Kollwitzstraße 56, która otwarta jest codziennie od 12:00 do 23:30 (12:00 do 18:00 menu obiadowe w cenach do 5 euro). Menu obiadowe wypisane jest w języku angielskim i niemieckim na czarnych "potykaczach" przed lokalem.

Przydatne strony internetowe: http://www.jg-berlin.org/en.html http://www.businesslocationcenter.de/pl/ http://www.berlin.de http://www.bvg.de/en/