Kielce
Stolica Sabatu Czarownic
Całkiem niedawno do Tarnowa zawitał estoński przewoźnik Lux Express, który
oferuje przejazdy z Tarnowa przez Kielce do Warszawy dwa razy dziennie. Tak
właśnie nadarzyła się okazja w sumie dwóch jednodniowych wypadów do Kielc.
Region kielecki kojarzy mi się z takim dość znanym powiedzeniem: "Wieje
jak w Kieleckim".
Z tarnowskiego dworca autobusowego do Kielc jedziemy Lux Expressem
rozkładowo 2 godzin, ale często ze względu na remonty i korki na trasie przejazd
wydłuża się nawet o 40 minut.
Sam Dworzec PKS w Kielcach przy ulicy Czarnowskiej to jedyny w swoim rodzaju
budynek przypominający statek kosmiczny UFO. Budynek to przykład architektury
czasów PRL. Wybudowany w latach 1975-1984. Budynek wpisany jest na
świętokrzyską listę zabytków. Sam obiekt jest w dość złym stanie i od dawna
przydałby mu się porządny remont.
Tuż obok dworca stoi duży neogotycki Kościół Świętego Krzyża wybudowany w
latach 1904-1913. Wychodzimy z terenu dworca i idziemy nieco ponad 200 metrów w
stronę Dworca PKP, bo tutaj swój koniec ma główna ulica w Kielcach a mianowicie
ulica Henryka Sienkiewicza. Przez "lokalsów" nazywana
"Sienkiewką". Ulica ciągnie się od Dworca PKP Kielce przez Plac
Niepodległości aż do Placu Moniuszki. Ulica ma niecałe 1300 metrów.
Na ulicy Henryka Sienkiewicza warte uwagi jest kilka budynków: secesyjny
Gmach Towarzystwa Wzajemnego Kredytu (Bank BGŻ BNP Paribas) z 1912 roku, Hotel
Bristol (najstarszy hotel w Kielcach) z 102 roku, dawny Hotel Bristol z 1909
roku, Teatr im. Stefana Żeromskiego i Kościół Ewangelicko-Augsburski Świętej
Trójcy z 1837 roku. Kościół jest najwyżej położonym budynkiem przy ulicy
Henryka Sienkiewicza.
Na rogu ulicy Henryka Sienkiewicza i ulicy Hipotecznej znajduje się budynek
popularnie nazywany "Hipoteką" z 1825 roku. Dalej za ewangelickim
zborem jest już Plac Wolności mieści się Muzeum Zabawek i Zabawy. Muzeum mieści
się w dawnym XIX-wieczny budynku zabytkowych hal targowych. W 2014 roku na
placu odsłonięto pomnik Józefa Piłsudskiego na koniu. A dalej jest Plac Moniuszki,
przy którym mieści się Kieleckie Centrum Kultury oraz w 2010 roku odsłonięto
tam pomnik Henryka Sienkiewicza, który jest dziełem Gustawa Zemły. Na cokole
pomnika umieszczono napis: "Quo Vadis" oraz "Wszyscyśmy
Bracia".
Ulica Henryka Sienkiewicza ma też most na rzece Sinicy. Można go nawet nie zauważyć,
bo jest to szeroki fragment deptaku.
Długość
mostu jest dużo mniejsza, niż jego szerokość a do tego miejsce uważane jest na
symboliczny środek "Sienkiewki" oraz jej najniższy punkt.
Tutaj znajduje się
Ławeczka-Pomnik Jana Karskiego odsłonięty w 2005 roku. Idziemy dalej i trafiamy
po prawej stronie na Plac Artystów z Kaskadą wodną i napisem: "Civitas Kielcensis" z 2006 roku. To miejsce wystaw w
przestrzeni publicznej, imprez plenerowych, kiermaszów i koncertów muzycznych.
Z Placu Moniuszki idziemy na najważniejszy plac w mieście, jakim jest
kielecki Rynek nazywany "Kielecką Starówką". W czasach PRL-u Rynek
nosił nazwę Placu Partyzantów. Zabudowę rynku stanowią budynki z XIX i XX
wieku. Rynek ma kształt nieregularnego wieloboku. W zachodniej pierzei stoi
Ratusz (Urząd Miasta Kielce). W 2011 roku Rynek zmienił swój wygląd po
dwuletnim remoncie. Zaznaczono na nim kontur byłego ratusza oraz
średniowiecznych traktów prowadzących z Bodzentyna do Krakowa i z Piotrkowa
Trybunalskiego do Bodzentyna. W części wschodniej rynku znajduje się pręgierz,
w północnej studnia. Obecnie w wyniku przekształceń własnościowych, przebudowy
i remontu w latach 2010 -2011 rynek otacza osiemnaście kamienic.
W północno-wschodniej części Rynku, na skwerku pomiędzy obecną ul.
Warszawską i Bodzentyńską stoi figura Świętej Tekli z 1765 roku, przy której
jest postój taksówek.
Z Rynku idziemy ulicą Bodzentyńską dochodzimy do Placu Świętego Wojciecha,
na którym stoi barkowy Kościół Świętego Wojciecha z 1763 roku.
Z Placu Świętego Wojciecha idziemy
Aleją
IX Wieków i po dwustu metrach ujrzymy biały budynek dawnej kieleckiej Synagogi,
która znajduje się przy ulicy Warszawskiej 17. Wybudowana w latach 1903-1909.
Budynek na planie prostokąta pierwotnie w stylu mauretańsko-neoromańskim.
Przy okazji wspomnę tutaj o kieleckim
cmentarzu żydowskim, który znajduje się przy ulicy Pakosz Dolny.
Cmentarz ma powierzchnię ponad 3 hektarów i na jego terenie zachowało się 330 macew,
z czego ze 150 utworzono lapidarium niedaleko głównej bramy. Niestety nie ma
możliwości wejścia na teren cmentarza, bo główna brama jest zamknięta a teren
ogrodzony wysokim ogrodzeniem.
Następnie ulicą Warszawską wracamy na Rynek a następnie ulicą Duża
dochodzimy do Placu Najświętszej Maryi Panny, na którym znajduje się barokowa z
elementami romańskimi Bazylika Najświętszej Marii Panny na Wzgórzu
Zamkowym.
Na Wzgórzu Zamkowym prócz kieleckiej bazyliki katedralnej znajdziemy też
były Pałac Biskupów Kieleckich a obecnie siedziba Muzeum Narodowego w Kielcach.
Pałac uważany jest za najlepiej zachowaną oryginalną wczesnobarokową rezydencję
pałacową z 1 poł. XVII wieku w Polsce. Wybudowany w latach 1637-1641. W 2005
roku otwarto zrekonstruowany. Wejście na teren Ogrodów Włoskich jest darmowy i
od tej strony ładnie prezentuje się bryła pałacu.
Sam Wzgórze Zamkowe nazywane też Wzgórzem Katedralnym wznosi się 280 m
n.p.m. Poniżej rozciąga się Park Miejski im. Stanisława Staszica.
Przy ulicy Zamkowej 5 znajduje się neogotycki Pałac Tomasza Zielińskiego z
1856 roku. Obecnie to siedziba Domu Środowisk Twórczych.
Z Placu Najświętszej Maryi Panny idziemy ulicą Jana Pawła II i po prawej
stronie stoi mały drewniany Dworek Laszczyków, w której mieści się siedziba
Muzeum Wsi Kieleckiej. Kolejny budynek po lewej stronie to niebieski pałacyk z
przełomu XIX/XX wieku. Po lewej stronie ulicy mieści się: Muzeum Narodowe w
Kielcach Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego a dalej Wyższe Seminarium
Duchowne z Kościołem Świętej Trójcy.
Wracamy na Wzgórze Zamkowe i schodzimy do Parku Miejskiego im. Stanisława
Staszica, którym dojdziemy do Skweru Pamięci Ofiar Katynia a dalej znajduje się
Rezerwat Przyrody Kadzielnia z Amfiteatrem Kadzielnia w którym co roku
organizowany jest Sabat Czarownic.
Kadzielnia to wzgórze, które postało naturalnie z wapieni górnodewońskich i
ma wysokości 295 m n.p.m. Wcześniej teren był kamieniołomem. Rezerwat ma
obecnie obszar 0,6 hektara i został utworzony w 1962 roku. Kadzielnia stanowi
największe skupisko grot i jaskiń na Kielecczyźnie (jest ich tu aż 26).
Rezerwat wchodzi w skład Geoparku Kielce.
Miejsce wartym uwagi jest najstarszy w mieście Cmentarz Stary przy ulicy
Ściegiennego, który został otwarty w okresie 1801-1805. Na cmentarzu w
początkowych latach jego istnienia wydzielono kwatery wyznaniowe: katolicką,
ewangelicką i prawosławną. Znajduje się tutaj też Cmentarz Partyzantów,
Cmentarz Wojsk Polskich i Cmentarz Żołnierzy Radzieckich.
Drugim miejsce wartym uwagi jest znajdujący się poza centrum Klasztor z
Kościołem Świętego Karola Boromeusza na Wzgórzu Karczówka. Wybudowany w latach
1624-1628. Wzgórze Karczówka wznosi się na 340 m n.p.m.
Na obiad polecam restaurację w amerykańskim stylu "American Home" po "Kuchennych Rewolucjach" Magdy Gessler przy ulicy Henryka Sienkiewicza 25.
Przydatne strony internetowe:
http://www.um.kielce.pl/ http://www.muzeumzabawek.eu/ http://zeromski.mnki.pl/ http://mnki.pl/ http://mwk.com.pl/ http://amfiteatr-kadzielnia.pl/
www.geopark-kielce.pl/
