Bliżej i Dalej...: czerwca 2016

niedziela, 19 czerwca 2016

Tyraspol - Stolica Kraju, Który Nie Istnieje

Tyraspol

Stolica Kraju, Który Nie Istnieje

Przy okazji wyjazdu do Mołdawii (Kiszyniowa) postanowiłem wybrać się na kilka godzin do niby-państwa, jakim jest Naddniestrze. A dokładnie do stolicy Naddniestrza - Tyraspolu. Z Kiszyniowa do Tyraspolu dojedziemy marszrutką (kilkadziesiąt kursów dziennie) z Dworca Autobusowego przy Rynku Centralnego (Gara Centrala Chisinau) przy ulicy Strada Mitropolit Varlaam 58. Z Kiszyniowa do Tyraspolu jest niespełna 75 kilometrów, ale czas przejazdu oscyluje około 2 godzin. Bilety w Kiszyniowie kupuję w kasie i tylko w jedną stronę (Kiszynów-Tyraspol). Z Kiszyniowa do Tyraspolu bilet kosztuje 36.50 MDL (7.25 PLN). W drugą stronę bilety także kupuję w kasie płatność w rublach naddniestrzańskich (39.95 RUP) a także jest możliwość zapłacenia w mołdawskich lejach. W Tyraspolu końcowy przystanek znajduje się na placu przed Dworcem Kolejowym (Gara Feroviara) przy ulicy Strada Lenin 59. Do Naddniestrza dojedziemy też pociągiem relacji: Odessa-Kiszyniów-Odessa (№642/641 Одеса-Кишинів-Одеса), który kursuje raz dziennie.

Dojeżdżamy do Umownej "granicy" mołdawsko-naddniestrzańskiej. Przejeżdżamy rogatki i posterunek mołdawskiej policji i kierujemy się w stronę posterunku Naddniestrzańskiej Służby Granicznej. W marszrucie prócz mnie jedzie jeszcze kilku obcokrajowców. Wszyscy obcokrajowcy z paszportami przechodzimy do budynku służby granicznej, gdzie bez zbędnych pytań następuje rejestracja i wydanie "Karty Migracyjnej" z danymi z paszportu plus datą i godziną, do której muszę opuścić teren Naddniestrza.

Teraz trochę informacji o Naddniestrzu nie do końca aktualnych ze strony: polakzagranicą.msz.gov.pl

"Między wschodnim brzegiem Dniestru a granicą Ukrainy rozciąga się terytorium tzw. Republiki Naddniestrzańskiej - separatystycznego regionu, który oddzielił się od reszty terytorium. Region ten ma wszystkie atrybuty państwa - prezydenta, rząd, parlament, siły zbrojne i policję, własną walutę, flagę, hymn i godło - nie jest jednak uznawany przez społeczność międzynarodową za niepodległy organizm państwowy. Przy przekraczaniu „granicy” między terytorium kontrolowanym przez władze Mołdawii a Naddniestrzem należy liczyć się z kontrolą paszportową, celną, ewentualnie kontrolą stacjonujących nad Dniestrem sił pokojowych. W Republice Naddniestrzańskiej obowiązuje odrębne ustawodawstwo, w tym przepisy meldunkowe. Cudzoziemiec zobowiązany jest do zarejestrowania się w Wydziale Wizowo-Rejestracyjnym (OWIR) w ciągu 24 godzin od przekroczenia granicy. Niedopełnienie obowiązku meldunkowego grozi grzywną w wysokości ok. 750 USD."

"Uwaga: Ambasada RP w Kiszyniowie przestrzega obywateli polskich przed podróżami do Naddniestrza. Polacy, którzy na terenie tej separatystycznej republiki wejdą w kolizję z tamtejszym wymiarem sprawiedliwości praktycznie nie mogą liczyć na pomoc i opiekę konsularną polskiej placówki w Kiszyniowie. Polska uważa Naddniestrze za integralną część Mołdawii, natomiast władza Republiki Mołdawii nie rozciąga się na obszar tej prowincji. Naddniestrzańskie służby graniczne i celne pod byle pretekstem wymuszają od cudzoziemców opłaty za rzekome naruszenia tamtejszych przepisów. Wobec takiej samowoli naddniestrzańskiej policji, służb celnych i granicznych, władze Mołdowy nie mają możliwości reagowania. Rada Najwyższa Naddniestrza podjęła decyzję, że z początkiem 2007 r. cudzoziemcy podróżujący tranzytem lub udający się do Naddniestrza będą uiszczać „opłaty migracyjne” w wysokości 0,63 USD."

Osobiście nie napotkałem na żadne trudności ani nie wnosiłem żadnej opłaty na granicy. Uważam, że bez większego strachu można spokojnie na jeden dzień wjechać do Naddniestrza. Kilka godzin spokojnie wystarczy na zwiedzanie Tyraspolu (Тирасполь) i Benderów (Бендеры).

Samo Naddniestrze zajmuje około 10% terytorium Republiki Mołdawii (Mołdowy). Naddniestrze w niemal równym stopniu procentowym zamieszkują: Mołdawianie (32%), Rosjanie (30%), 29% Ukraińcy i 9% stanowią inne narodowości w tym Polacy i Gagauzi. Oficjalnie w Naddniestrzu mieszka około 555 tysięcy mieszkańców, z czego około 159 tysięcy zamieszkuje Tyraspol a Bendery około 93 tysiące.

Naddniestrze ogłosiło swoją "niepodległość" dnia 2-ego września 1990 roku, ale nadal nie jest uznane za arenie międzynarodowej, jako państwo. Niepodległość tego kraju uznaje tylko Abchazja i Osetia Południowa.

U jednej z osób jadących w busie do Tyraspolu zauważyłem stary "radziecki" paszporty. Takim paszportem posługuje się w Naddniestrzu sporo mieszkańców, ale taki paszport upoważnia tylko do podróży do Mołdawii, Białorusi czy Rosji. Choć Naddniestrze wydaje własne paszporty tak naprawdę są one prawie bezużyteczne. Zasięg mają taki sam jak "radzieckie" paszporty. Dlatego wielu mieszkańców Naddniestrza legitymuje się paszportami mołdawskimi, ukraińskimi czy też rosyjskimi.

Naddniestrze oficjalnie nie uznawane przez nikogo, jako kraj a jednak ma własnego prezydenta, premiera, parlament, partie polityczne, urzędy, ministerstwa, telewizję i gazety, banki, milicję, straż graniczną, flagę, hymn, banknoty i monety (rubel naddniestrzański), tablice rejestracyjne, szkoły, szpitale, klub piłkarski, transport miejski, fabryki itd.

W samym Tyraspolu znajdziemy sieciowy lokale: Andy's Pizza i La Placinte. Zakupy zrobimy w sieci marketów: Sheriff (Шериф). Markety dość dobrze zaopatrzone, choć na półkach mniejszy wybór niż w kiszyniowskich marketach.

Logo marki "Sheriff" żywcem przypomina to z filmów z Johnem Wayne’m. Firmę w 1993 roku założyło dwóch byłych funkcjonariuszy KGB. Na ile to firma, a na ile mafia, na ile to ich podmiot, a na ile potężniejszych ludzi z tła – nie da się rozstrzygnąć. Pewne jest jedno: Naddniestrze to praktycznie własność tej korporacji. Sheriff posiada własną sieć supermarketów i stacji benzynowych. Własne piekarnie, wydawnictwo, agencję reklamową. Potentat budowlany nad Dniestrem? Oczywiście Sheriff. Telefonia komórkowa? Tak samo. Najpopularniejsze media, gazety i stacje telewizyjne? Także sygnowane marką z gwiazdą. Mało, kto ma wątpliwości: poza oficjalnymi wpływami korporacji, ma ona również źródła mniej legalne, a bardzo dochodowe. Gdzie jak gdzie, ale w Naddniestrzu jest pod takie działania doskonały grunt. Ponoć państewko jest światową stolicą handlu bronią, a chodzi o potężne arsenały armii rosyjskiej, która w czasie zimnej wojny dozbrajała się na potęgę, by po upadku żelaznej kurtyny obudzić się z przepełnionymi magazynami. To mafia Naddniestrza – mająca mieć silne powiązania z Sheriffem – stała podobno za uzbrojeniem wielu afrykańskich konfliktów lat dziewięćdziesiątych. Niektóre źródła twierdzą, że samej amunicji w prowincjach przylegających do Tyraspola poukrywano aż 50.000 ton. Ze względu, na, że "Szeryf", jako wszechwładna korporacja trzyma w swoich rękach najważniejsze sektory biznesu w Naddniestrze nazywane jest często "Republiką Szeryfa".

Tajemnicą poliszynela jest to, że Rosja wspomaga finansowo Naddniestrze i ma tutaj swoje "biznesy", jak również od czasów radzieckich stacjonuje tutaj rosyjska jednostka wojskowa. O silnych wpływach Rosji w tym "niby-państwie" świadczy choćby fakt, że prezydent Naddniestrza wystosował oficjalne pismo do Rosji o wcielenie kraju podobnie jak Krymu do Federacji Rosyjskie, ale jak na razie pismo zostaje bez odpowiedzi.

Komunikację w Tyraspolu i Benderach zapewniają marszrutki i trolejbusy. Marginalne znaczenie w transporcie w Naddniestrzu ma kolej.

W Tyraspolu najważniejsze zabytki znajdziemy przy szerokiej ulicy: Strada 25 Octombrie (ulicy 25-ego Października). To przy tej ulicy znajduje się: Siedziba Rady Najwyższej Naddniestrzańskiej Republiki Mołdawskie a przed nią Pomnik Włodzimierza Lenina, trochę dalej znajdziemy Pomnik Chwały wraz z Pomnikiem Żołnierzy z Afganistanu, Wiecznym Ognie, Kaplicą Świętego Jerzego Zwycięscy oraz Czołgiem "T-34-85". Idąc trochę dalej w stronę centrum miniemy budynek Kina "Tyraspol", następnie Konny Pomnik Aleksandra Suworowa. Potem będziemy mijać Miejski Pałac Kultury oraz Katedralny Sobór Narodzenia Pańskiego i Siedzibę Eparchii Tyraspolskiej i Dubosarskie. Cały czas idąc główną ulicą miasta miniemy jeszcze nowy budynek Naddniestrzańskiego Banku Republikańskiego, Dom Sowietów z Popiersiem Lenina na cokole (Ratusz Miejski z siedzibą Rady Miejskiej) następnie Muzeum Wojenno-Historyczne Grigorija Kotowskiego a dalej Naddniestrzański Teatr Dramatu i Komedii. Przy ulicy Lenina znajdziemy Gorzelnię i Destylarnię "Kwint" (KVINT Wine & Cognac Distillery). Firma została założona w 1897 roku. Firma produkuje: wina, koniaki, brandy i wódki. Następnie mijamy Park Kirowa, w którym znajduje się nowa Cerkiew Ofiarowania Pańskiego. Na końcu ulicy Lenina znajduje się główny budynek Dworca Kolejowego Tyraspol (Gara Tiraspol) oraz Dworzec Autobusowy, z którego dojedziemy między innymi do Kiszyniowa.

Ciekawostką szczególnie dla numizmatyków będzie naddniestrzański rubel (oficjalny środek płatniczy), który został wprowadzony w 1994 roku. Oficjalnie nie posiada swojego trzyliterowego kodu ze względu na to, że kraj nie jest uznawany na arenie międzynarodowej. W Naddniestrzu używa się najczęściej kodu: PRB lub RUP. Banknoty: 1, 5, 10, 25, 50, 100, 200 i 500 rubli naddniestrzańskich. Monety o nominałach: 1, 5, 10, 25, 50 kopiejek.

Ale największą ciekawostką są plastikowe monety z materiałów kompozytowych. Bilon o nominale jednego, trzech, pięciu i dziesięciu rubli naddniestrzańskich ma różne kształty i kolory. Przedstawia m.in. carycę Katarzynę II, Aleksandra Suworowa oraz Piotra Rumiancewa. Plastikowe pieniądze zaprojektowano przy pomocy specjalistów z Rosji.

Niestety rubli naddniestrzańskich nie wymienimy nigdzie poza terytorium Naddniestrza. Ciekawostką jest też około 8 milionów rubli naddniestrzańskich zostało wybitych w 2004 roku w polskiej Mennicy Państwowej (po zmianie nazwy w 2005 - Mennica Polska). Co wywołało mały konflikt dyplomatyczny między Polską, Mołdawią a Ukrainą. W Tyraspolu jest sporo kantorów, w których bez problemu wymienimy pieniądze. Znajdziemy też bankomaty, ale czy nie jestem wstanie powiedzieć czy można z nich wypłacać korzystając z zagranicznych kart płatniczych.

W kantorze w Tyraspolu wymieniłem 195 lei mołdawskich (38 złotych polskich) i dostałem za to 120.90 rubli naddniestrzańskich. Wystarczyło mi na zakup biletu na marszrutkę Tyraspol-Kiszyniów, która kosztuje: 39.95 rubli naddniestrzańskich, zakupy w markecie "Szeryf", gdzie kupiłem: wino Kvint, wodę mineralną "Banderowską", dwie rosyjskie czekolady "Alionka" i "Pobieda”, za co zapłaciłem 50.50 rubli naddniestrzańskich. W barze przy dworcu kupiłem dwa smażone pierogi. A jeszcze zostało mi ponad 22 ruble naddniestrzańskie, czyli spokojnie wystarczyłoby na drugą butelkę wina lub dwie czekolady.

W Naddniestrzu oficjalnym językiem jest rosyjski i w tym języku porozumiewa się niemal całe społeczeństwo. Z młodymi mieszkańcami Naddniestrza można próbować dogadać się po angielsku, ale na pewno w Mołdawii jak i Naddniestrzu bez wątpienia przyda się znajomość języka Puszkina.

Ludzie w Naddniestrzu podobnie jak w Mołdawii są bardzo pomocni. Kobieta jadąca ze mną z Kiszyniowa w marszrutce do Tyraspolu okazała się biznes-women, która blisko centrum posiadała własny salon urody. Kobieta poinformowała mnie, żebym wysiadł razem z Nią na przedmieściach Tyraspolu i przesiadł się z Nią na miejską marszrutkę i dojechał z Nią pod jej salon urody a tam już będę niemal w centrum miasta, więc tak zrobiłem. Nawet sama kupiła mi bilet na, marszrutkę, gdy powiedziałem, że nie mam jeszcze wymienionych pieniędzy. Skazała mi też kantor. Drugi przypadek pomocy to, gdy pytałem starszego emeryta o drogę na Dworzec Autobusowy. Starszy pan postanowił mnie zaprowadzić na sam dworzec i wskazać kasę biletową. Między czasie dowiedziałem się, że 25 lat służył w rosyjskiej armii.

Przydatne strony internetowe: http://www.cbpmr.net/ http://vspmr.org/ http://gov-pmr.org/ http://president.gospmr.ru/ http://mid.gospmr.org/ http://tourism-pmr.eu/ https://tv.pgtrk.ru/ http://novostipmr.com/

Siedziba Rady Najwyższej Naddniestrzańskiej Republiki Mołdawskiej (Верховного Совета Приднестровской Молдавской Республики)

Pomnik Włodzimierza Lenina (Памятник Ленину)

Rada Najwyższa Nadniestrza i Kaplica Świętego Jerzego Zwycięzcy (Верховного Совета Приднестровской Молдавской Республики и Часовня Святого Георгия Победоносца)

Pomnik Chwały i Pomnik Żołnierzy z Afganistanu (Мемориал Славы и Памятник Воинам-Афганцам)

Pomnik Chwały, Pomnik Żołnierzy z Afganistanu i Wieczny Ogień (Мемориал Славы, Памятник Воинам-Афганцам и Вечный Огонь)

Kaplica Świętego Jerzego Zwycięzcy (Часовня Святого Георгия Победоносца)

Czołg "T-34-85" (Танк "Т-34-85")

Kino "Tyraspol" (Кино "Тирасполь")

Ulica 25-ego Października i Kino "Tyraspol") (Улица 25 Октября и Кино "Тирасполь"

Ja Kocham Tyraspol (Я Люблю Тирасполь)

Sąd Konstytucyjny (Конституційний Суд)

Miejski Pałac Kultury (Городской Дворец Культуры)

Siedziba Eparchii Tyraspolskiej i Dubosarskiej (Тираспольско-Дубоссарская Епархия)

Sobór Narodzenia Pańskiego (Кафедральный Собор Рождества Христова)

Naddniestrzański Republikański Bank (Приднестровский Республиканский Банк)

Wojenno-Historyczne Muzeum Grigorija Kotowskiego (Военно-Исторический Музей Штаба Кавалерийской Бригады Г. И. Котовского)

Dom Sowietów (Ratusz Miejski) (Дом Советов)

Naddniestrzański Teatr Dramatu i Komedii (Приднестровского Государственного Театра Драмы и Комедии им. Н.С. Аронецкой)

Dworzec Kolejowy (Железнодорожная Станция)

Dzwonnica i Cerkiew Ofiarowania Pańskiego w Parku Kirowa (Колокольня и Церковь Сретения Господня в Парке Кирова)

Siedziba Winiarni i Gorzelni "KVINT" (Коньяки, Вина и Напитки Тирасполя)

Pomnik Konny Aleksandra Suworowa (Памятник Суворову)

Popiersie Lenina przed Domem Sowietów (Памятники Ленину)

Pomnik Tarasa Szewczenki (Памятник Тарасу Шевченко)

Honorowi Obywatele Miasta Tyraspolu (Почётные Граждане Тирасполя)

Autobus Szkolny (Школьный Автобус)


Znak "Witamy" (Знак "Добро Пожаловать!")

Flaga Naddniestrzańskiej Republiki Mołdawskiej (Флаг Приднестровья)

wtorek, 14 czerwca 2016

Lwów - Kawiarniana Stolica Ukrainy

Lwów

Kawiarniana Stolica Ukrainy

Lwów i tym samym Ukrainę odwiedzam już 15-ty raz. Tym razem przy okazji długiego weekendu i późniejszej dalszej podróży do Czerniowców i Kiszyniowa w Mołdawii. We Lwowie spędzam trzy dni w dość fajnym Hostelu Lubin w okolicach Dworca Kolejowego i Centrum Handlowego "Skrzynia".

O sposobie dojechania z Polski do Lwowa nie będę już pisał, bo pisałem już o tym w innym poście poświęconym temu miastu.

Lwów nazywany był w swojej historii "Wenecją Wschodu" i "Rzymem Wschodu". Podobnie jak Rzym położony jest na 7-miu wzgórzach.

Wielbiciele kawy, we Lwowie znajdą swoją Ziemię Obiecaną. Tradycje wiedeńskiej monarchii, związane z kawą przetrwały do dziś. Lwów nazywany był kawiarnianą stolicą Ukrainy i taką pozostał do dziś. W każdym zakamarku miasta znajdziemy knajpkę, w której można wypić tę czarną ambrozję, a jej zapach to nieodłączny element zwiedzania.

Godne polecenia lwowskie kawiarnie to: kultowa stara kawiarnia "Ormianka" ("Вірменка") przy ulicy Ormiańskiej 19 (вул. Вірменська 19), "Lwowska Kopalnia Kawy" ("Львівська Копальня Кави") przy Placu Rynek 10 (пл. Ринок 10), "Lwowska Manufaktura Czekolady" ("Львівська Майстерня Шоколаду") przy ulicy Strzelców Siczowych 5 (вул. Січових Стрільцівi 5) i przy ulicy Serbskiej 3 (вул. Сербська 3) oraz dwie lokalizacje poza centrum. Na kawę można wybrać się też do dwóch nieco droższych lokali: "Glory Cafe" przy pl. Mickiewicza 1 (пл. Міцкевича 1) w legendarnym Hotelu George a drugie miejsce to "Świat Kawy" ("Світ Кави") przy pl. Katedralnym 6 (пл. Катедральній 6). W oby dwóch lokalach był kręcony ukraiński program "Inspektor Freimut" ("Інспектор Фреймут") emitowany na ukraińskim kanale "1+1" oraz pierwsza seria programu na polskim kanale "TTV".

Tym razem odwiedziłem kilka miejsc we Lwowie, których do tej pory jakoś nie miałem okazji zobaczyć.

Jednym z takich miejsc jest punkt widokowy na wieży Kościoła Świętej Elżbiety a obecnie Cerkwi Grecko-Katolickiej Świętej Elżbiety i Świętej Olgi przy pl. Kropiwnickiego 1 (пл. Кропивницького 1). Kościół położony jest w najwyższym punkcie Śródmieścia i dokładnie na wododziale Wisły i Dniestru toteżzwykło się mawiać, że woda z każdej połaci jego dachu spływa do innego morza. Wieże widoczne są z każdego punktu we Lwowie. Zbudowany w latach 1904-1911 według projektu Teodora Talowskiego i wybudowany z inicjatywy lwowskich kolejarzy. Trzy strzeliste wieże kościoła szybko stały się punktem orientacyjnym w mieście i wrosły w lwowski folklor. Zostały nawet utrwalone w piosence „Marsz Lwowskich Dzieci”. Kościół uległ zniszczeniom w czasie II Wojny Światowej a w latach 1946-1989 był całkowicie zamknięty. W czasach sowieckich w kościele urządzono magazyn firmy cukierniczej "Svitoch". Po 1989 roku rozpoczęła się jego remont a w 1991 roku obyła się w nim pierwsza msza w obrządku wschodnim. Z pierwotnego wyposażenia zachował się tylko ołtarz główny w stylu art déco oraz ambona.

Wejście na wieże znajduje się w lewej nawie bocznej i bilet kosztuje 10 UAH. Wejście na wieżę jest o wiele łatwiejsze niż na wieżę Ratusza. W punktu widokowego na kościele możemy zobaczyć choćby: Dworzec Kolejowy Lwów Główny, Pomnik Stefana Banery, Katedrę Świętego Jury czy też Wysoki Zamek.

Drugim miejsce, które w czasie tej wizyty odwiedziłem był Park Stryjski (Park im. Jana Kilińskiego) w pobliżu Konsulatu Generalnego RP oraz Rynku Stryjskiego. Założenie parkowe powstało w latach 1876-1877 obejmując swoim obszarem zamknięty w 1823 stary Cmentarz Stryjski.

W 1894 powstał kamienny Pomnik Jana Kilińskiego, który został patronem parku. W tym samym czasie we wschodnią część parku przeznaczono na teren organizowanej Wystawy Krajowej, powstały pawilony wystawowe oraz doprowadzono linię tramwajową. Później wybudowano jeszcze tory dla kolejki wąskotorowej. W 1951 kolejkę wąskotorową częściowo rozebrano pozostawiając torowisko na terenie parku, użyto go do stworzenia Lwowskiej Kolejki Dziecięcej, która działa do tej pory. W 1976 przebudowa ulicy Stryjskiej wymusiła likwidację części przylegającego do niej torowiska, od tego czasu długość linii wynosi 1200 metrów i znajdują się na niej dwie stacje "Parkowa" i "Słoneczna". Kursujący na niej pociąg nosi nazwę „Bryza” ("Вітерець"). Lwowska Kolejka Dziecięca kursuje od maja do września, w maju i wrześniu w niedziele i święta, a od czerwca do końca sierpnia w środy, soboty, niedziele i święta. W środy odbywa się sześć kursów, w pozostałe dni osiem, podczas złych warunków pogodowych kursowanie kolejki bywa zawieszane.

Park posiada powierzchnię 52 ha. Całość terenu dzieli się na trzy części, dolny taras, park leśny oraz górny taras będący pozostałością Targów Wschodnich. Większość budynków powystawowych uległa zniszczeniu, pozostały trzy budowle: wieża wodna w stylu gotyckim, pałac sztuki oraz rotunda Panoramy Racławickiej. Na terenie Parku Stryjskiego zbudowano sztuczną ruinę zamku, staw i restaurację.

Drugim a zarazem najstarszym parkiem miejskim we Lwowie a nawet w Ukrainie jest Park Iwana Franki (w latach 1919-1945 Park im. Tadeusza Kościuszki), który położony jest w pobliżu gmachu głównego Uniwersytetu Lwowskiego (dawnego Sejmu Krajowego). Na placu pomiędzy budynkiem Uniwersytetu Lwowskiego a wejściem do Parku Iwana Franki stoi duży pomnik, na którym przedstawiony jest patron parku, który został w tym miejscu ustawiony w 1964 roku. W 1949 roku, po demontażu pomnika Agenora Gołuchowskiego w jego miejsce postawiono duży żeliwny wazon z płaskorzeźbą, który wcześniej stał na klombie przed budynkiem Sejmu Krajowego. W parku niedaleko od wejścia zauważymy Altanę w kształcie rotundy z początku XIX wieku.

Na większe zakupy warto zajrzeć do nowej galerii handlowej "Forum Lviv"(otwarta codziennie w godzinach: 10:00-22:00) przy ulicy Pod Dębem 7B (вул. Під Дубом 7Б) niespełna 650 metrów od legendarnego Hotelu Lwów. W "Forum Lviv" w godzinach: 08:00-23:00 otwarty jest bardzo dobrze zaopatrzony supermarket "Silpo" oraz "Planeta Kino" w godzinach:10:00-02:00. W galerii znajdziemy sklepy odzieżowe takich znanych w Polsce jak między innymi: Reserved, House, Cropp, Sinsay, Stradivarius, oodji, Pull&Bear, Bershka Zara, Kari, Puma, Levi's, Springfield, Bartek, Wójcik, Mango, Etam, Ecco, Pierre Cardin, Lacoste itd. Gdy zgłodniejemy czy chcemy napić się kawy mamy do wyboru kilka restauracji i kawiarni jakby: i kawiarni: Varenyky Tut, Khinkalnya, Tartufo, Pekarnya №1, Kredens Cafe, Wog Cafe, Maysternay Karameli.

Historia kawy we Lwowie rozpoczęła się już pod koniec XVIII wieku wraz z przybyciem do miasta Austriaków. Początkowo do małych kawiarni, które wyrastały jak grzyby po deszczu przychodzili tylko sami Austriacy później do "czarnego napoju" przekonali się też sami Lwowiacy. Pierwsza lwowska kawiarnia z prawdziwego zdarzenia nazywała się „Wiedeńska”. Zbudował ją Karl Hartmann. Kawiarnia wraz z restauracją i hostelem działa do dnia dzisiejszego.

Na początku lat 90. XX wieku, młoda lwowska bohema zbierała się w zaułku Krzywa Lipa, natomiast hipisi koczowali na ul. Ormiańskiej.

Największą i najbardziej znaną firmą produkującą kawę na Ukrainie jest lwowska firma "Galca", której początki sięgają 1932 roku.

Spokojnym miejsce, trochę z dala od turystów na kawę, piwo, drinka można się wybrać w ustronne: "Przejście Krzywa Lipa" ("Проїзд Крива Липа"), które swoją nazwę wzięło od krzywej lipy (ponad 150-cio letniej, która pozostała ze starego ogrodu botanicznego Majera). Przejście współcześnie łączy ulicę Strzelców Siczowych z ulicą Doroszenki. Wcześniej wraz z pobliskim Hotelem George tworzyło tak zwany "Pasaż Hausmanna" (zbudowany w latach 1893-1895).

Dla wielbicieli słodyczy warto zajrzeć do firmowych sklepów firmy "Roshen" najbardziej efektowny z ruchomą wystawą znajdziemy przy Placu Halickim a drugi w budynku "Hotelu Lwów".

Teraz jeszcze na koniec o modnych na Ukrainie dwóch słowach: "euroremont" ("євроремонт") i "europolicja" ("європоліція"). Pierwsze słowo odnosi się do remontu mieszkania w "zachodnim stylu" z wykorzystaniem dobrej jakości materiałów. Drugie słowo określa nową Policję, która w całej Ukrainie zastąpiła starą, skorumpowaną Milicję.

Przydatne strony internetowe: http://www.lvivcenter.org/pl/lia/ http://ldz-lviv.at.ua/ http://lviv.multi.eu/ http://www.galca.pl/pl/

Altana w Parku Iwana Franki (Альтанка-Ротонда в Парку Івана Франка)

Żeliwna Waza z Płaskorzeźbami w Parku im. Iwana Franki (Чавунна Ваза з Барельєфами в Парку Івана Франка)

Wieża Wodna w Parku Stryjskim (Водонапірна Вежа)

Park Stryjski (Стрийський Парк)

Lwowska Kolej Dziecięca w Parku Stryjskim (Львівська Дитяча Залізниця)

Pomnik "Lwów - Ojczyzna Ukraińskiego Futbolu" w Parku Stryjskim (Пам'ятний Знак "Львів - Батьківщина Українського Футболу")

Fontanna w Parku Stryjskim (Фонтан у Стрийському Парку)

Pałac Sztuki w Parku Stryjskim (Палац Мистецтв у Стрийському Парку)

Wydział Wychowania Fizycznego Państwowego Uniwersytetu "Lwowska Politechnika" w Parku Stryjskim (Кафедра Фізичного Виховання НУ "ЛП")

Willa Lubicz (ul. Ułasa Samczuka 6) (Willa Wybudowana w 1986 roku dla Edmunda Karola Łozińskiego przez Architekta Emanuela Jarymowicza) (Вілла Любич вул. Самчука 6)