Lwów
Kawiarniana Stolica Ukrainy
Lwów i tym samym Ukrainę odwiedzam już 15-ty raz. Tym razem przy okazji
długiego weekendu i późniejszej dalszej podróży do Czerniowców i Kiszyniowa w
Mołdawii. We Lwowie spędzam trzy dni w dość fajnym Hostelu Lubin w okolicach
Dworca Kolejowego i Centrum Handlowego "Skrzynia".
O sposobie dojechania z Polski do Lwowa nie będę już pisał, bo pisałem już o
tym w innym poście poświęconym temu miastu.
Lwów nazywany był w swojej historii "Wenecją Wschodu" i
"Rzymem Wschodu". Podobnie jak Rzym położony jest na 7-miu wzgórzach.
Wielbiciele kawy, we Lwowie znajdą swoją Ziemię Obiecaną. Tradycje
wiedeńskiej monarchii, związane z kawą przetrwały do dziś. Lwów nazywany był
kawiarnianą stolicą Ukrainy i taką pozostał do dziś. W każdym zakamarku miasta
znajdziemy knajpkę, w której można wypić tę czarną ambrozję, a jej zapach to
nieodłączny element zwiedzania.
Godne polecenia lwowskie kawiarnie to: kultowa stara kawiarnia
"Ormianka" ("Вірменка") przy ulicy Ormiańskiej 19 (вул.
Вірменська 19), "Lwowska Kopalnia Kawy" ("Львівська Копальня
Кави") przy Placu Rynek 10 (пл. Ринок 10), "Lwowska Manufaktura
Czekolady" ("Львівська Майстерня Шоколаду") przy ulicy Strzelców
Siczowych 5 (вул. Січових Стрільцівi 5) i przy ulicy Serbskiej 3 (вул. Сербська
3) oraz dwie lokalizacje poza centrum. Na kawę można wybrać się też do dwóch
nieco droższych lokali: "Glory Cafe" przy pl. Mickiewicza 1 (пл.
Міцкевича 1) w legendarnym Hotelu George a drugie miejsce to "Świat
Kawy" ("Світ Кави") przy pl. Katedralnym 6 (пл. Катедральній 6).
W oby dwóch lokalach był kręcony ukraiński program "Inspektor
Freimut" ("Інспектор Фреймут") emitowany na ukraińskim kanale
"1+1" oraz pierwsza seria programu na polskim kanale "TTV".
Tym razem odwiedziłem kilka miejsc we Lwowie, których do tej pory jakoś nie
miałem okazji zobaczyć.
Jednym z takich miejsc jest punkt widokowy na wieży Kościoła Świętej
Elżbiety a obecnie Cerkwi Grecko-Katolickiej Świętej Elżbiety i Świętej Olgi
przy pl. Kropiwnickiego 1 (пл. Кропивницького 1). Kościół położony jest w
najwyższym punkcie Śródmieścia i dokładnie na wododziale Wisły i Dniestru toteż
zwykło się mawiać, że woda z każdej połaci jego dachu spływa do innego
morza. Wieże widoczne są z każdego punktu we Lwowie. Zbudowany w latach
1904-1911 według projektu Teodora Talowskiego i wybudowany z inicjatywy
lwowskich kolejarzy. Trzy strzeliste wieże kościoła szybko stały się punktem
orientacyjnym w mieście i wrosły w lwowski folklor. Zostały nawet utrwalone w
piosence „Marsz Lwowskich Dzieci”. Kościół uległ zniszczeniom w czasie II Wojny
Światowej a w latach 1946-1989 był całkowicie zamknięty. W czasach sowieckich w
kościele urządzono magazyn firmy cukierniczej "Svitoch". Po 1989 roku
rozpoczęła się jego remont a w 1991 roku obyła się w nim pierwsza msza w
obrządku wschodnim. Z pierwotnego wyposażenia zachował się tylko ołtarz główny
w stylu art déco oraz ambona.
Wejście na wieże znajduje się w lewej nawie bocznej i bilet kosztuje 10 UAH.
Wejście na wieżę jest o wiele łatwiejsze niż na wieżę Ratusza. W punktu
widokowego na kościele możemy zobaczyć choćby: Dworzec Kolejowy Lwów Główny,
Pomnik Stefana Banery, Katedrę Świętego Jury czy też Wysoki Zamek.
Drugim miejsce, które w czasie tej wizyty odwiedziłem był Park Stryjski
(Park im. Jana Kilińskiego) w pobliżu Konsulatu Generalnego RP oraz Rynku
Stryjskiego. Założenie parkowe powstało w latach 1876-1877 obejmując swoim
obszarem zamknięty w 1823 stary Cmentarz Stryjski.
W 1894 powstał kamienny Pomnik Jana Kilińskiego, który został patronem
parku. W tym samym czasie we wschodnią część parku przeznaczono na teren
organizowanej Wystawy Krajowej, powstały pawilony wystawowe oraz doprowadzono
linię tramwajową. Później wybudowano jeszcze tory dla kolejki wąskotorowej. W
1951 kolejkę wąskotorową częściowo rozebrano pozostawiając torowisko na terenie
parku, użyto go do stworzenia Lwowskiej Kolejki Dziecięcej, która działa do tej
pory. W 1976 przebudowa ulicy Stryjskiej wymusiła likwidację części
przylegającego do niej torowiska, od tego czasu długość linii wynosi 1200
metrów i znajdują się na niej dwie stacje "Parkowa" i
"Słoneczna". Kursujący na niej pociąg nosi nazwę „Bryza”
("Вітерець"). Lwowska Kolejka Dziecięca kursuje od maja do września,
w maju i wrześniu w niedziele i święta, a od czerwca do końca sierpnia w środy,
soboty, niedziele i święta. W środy odbywa się sześć kursów, w pozostałe dni
osiem, podczas złych warunków pogodowych kursowanie kolejki bywa zawieszane.
Park posiada powierzchnię 52 ha. Całość terenu dzieli się na trzy części,
dolny taras, park leśny oraz górny taras będący pozostałością Targów
Wschodnich. Większość budynków powystawowych uległa zniszczeniu, pozostały trzy
budowle: wieża wodna w stylu gotyckim, pałac sztuki oraz rotunda Panoramy
Racławickiej. Na terenie Parku Stryjskiego zbudowano sztuczną ruinę zamku, staw
i restaurację.
Drugim a zarazem najstarszym parkiem miejskim we Lwowie a nawet w Ukrainie
jest Park Iwana Franki (w latach 1919-1945 Park im. Tadeusza Kościuszki), który
położony jest w pobliżu gmachu głównego Uniwersytetu Lwowskiego (dawnego Sejmu
Krajowego). Na placu pomiędzy budynkiem Uniwersytetu Lwowskiego a wejściem do
Parku Iwana Franki stoi duży pomnik, na którym przedstawiony jest patron parku,
który został w tym miejscu ustawiony w 1964 roku. W 1949 roku, po demontażu
pomnika Agenora Gołuchowskiego w jego miejsce postawiono duży żeliwny wazon z
płaskorzeźbą, który wcześniej stał na klombie przed budynkiem Sejmu Krajowego.
W parku niedaleko od wejścia zauważymy Altanę w kształcie rotundy z początku
XIX wieku.
Na większe zakupy warto zajrzeć do nowej galerii handlowej "Forum
Lviv"(otwarta codziennie w godzinach: 10:00-22:00) przy ulicy Pod Dębem 7B
(вул. Під Дубом 7Б) niespełna 650 metrów od legendarnego Hotelu Lwów. W
"Forum Lviv" w godzinach: 08:00-23:00 otwarty jest bardzo dobrze
zaopatrzony supermarket "Silpo" oraz "Planeta Kino" w
godzinach:10:00-02:00. W galerii znajdziemy sklepy odzieżowe takich znanych w
Polsce jak między innymi: Reserved, House, Cropp, Sinsay, Stradivarius, oodji,
Pull&Bear, Bershka Zara, Kari, Puma, Levi's, Springfield, Bartek, Wójcik,
Mango, Etam, Ecco, Pierre Cardin, Lacoste itd. Gdy zgłodniejemy czy chcemy
napić się kawy mamy do wyboru kilka restauracji i kawiarni jakby: i kawiarni:
Varenyky Tut, Khinkalnya, Tartufo, Pekarnya №1, Kredens Cafe, Wog Cafe,
Maysternay Karameli.
Historia kawy we Lwowie rozpoczęła się już pod koniec XVIII wieku wraz z przybyciem do miasta Austriaków. Początkowo do małych kawiarni, które wyrastały jak grzyby po deszczu przychodzili tylko sami Austriacy później do "czarnego napoju" przekonali się też sami Lwowiacy. Pierwsza lwowska kawiarnia z prawdziwego zdarzenia nazywała się „Wiedeńska”. Zbudował ją Karl Hartmann. Kawiarnia wraz z restauracją i hostelem działa do dnia dzisiejszego.
Na początku lat 90. XX wieku, młoda lwowska bohema zbierała się w zaułku
Krzywa Lipa, natomiast hipisi koczowali na ul. Ormiańskiej.
Naj
większą i najbardziej znaną firmą produkującą kawę na Ukrainie jest lwowska firma "Galca", której początki sięgają 1932 roku.
Spokojnym miejsce, trochę z dala od turystów na kawę, piwo, drinka można się wybrać w ustronne: "Przejście Krzywa Lipa" ("Проїзд Крива Липа"), które swoją nazwę wzięło od krzywej lipy (ponad 150-cio letniej, która pozostała ze starego ogrodu botanicznego Majera). Przejście współcześnie łączy ulicę Strzelców Siczowych z ulicą Doroszenki. Wcześniej wraz z pobliskim Hotelem George tworzyło tak zwany "Pasaż
Hausmanna" (zbudowany w latach 1893-1895).
Dla wielbicieli słodyczy warto zajrzeć do firmowych sklepów firmy
"Roshen" najbardziej efektowny z ruchomą wystawą znajdziemy przy
Placu Halickim a drugi w budynku "Hotelu Lwów".
Teraz jeszcze na koniec o modnych na Ukrainie dwóch słowach:
"euroremont" ("євроремонт") i "europolicja"
("європоліція"). Pierwsze słowo odnosi się do remontu mieszkania w
"zachodnim stylu" z wykorzystaniem dobrej jakości materiałów. Drugie
słowo określa nową Policję, która w całej Ukrainie zastąpiła starą,
skorumpowaną Milicję.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz