Bliżej i Dalej...: Kluki - Kraina w Kratę

wtorek, 15 lipca 2014

Kluki - Kraina w Kratę

Kluki

Kraina w Kratę

Przy okazji pobytu w Rowach, Ustce, Łebie czy Słupsku warto wybrać się do Kluk.

Kluki to dawna wieś słowińska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Smołdzino, na Wybrzeżu Słowińskim i nad jeziorem Łebsko (Słowińskiego Parku Narodowego). Do początku lat siedemdziesiątych wieś zamieszkiwała autochtoniczna ludność pochodzenia słowińskiego. Dzisiaj pozostało zaledwie kilku autochtonów. Cała wieś liczy około dziewięćdziesięciu mieszkańców.

Zaś Słowińcy to historyczna grupa etnograficzna, będąca w istocie odłamem ludności kaszubskiej, zamieszkującej do czasów powojennych tereny nad jeziorami Gardno i Łebsko. Posługiwali się oni gwarą słowińską wchodzącą w skład dialektu północnokaszubskiego języka kaszubskiego.

Do Kluk dojedziemy bezpośrednio autobusem PKS Słupsk z Dworca Autobusowego w Słupsku w godzinę (40 km) lub z Rowów ścieżką rowerową (20 km).

Po lewej stronie przy drodze prowadzącej do miejscowości znajduje się zabytkowy cmentarz z licznymi charakterystycznymi żeliwnymi, zdobionymi krzyżami spotykanymi na starych ewangelickich cmentarzach. Na podstawie analizy napisów nagrobnych można wysnuć wniosek, że wieś była zamieszkiwana w większości przez kilka rodzin ze sobą spokrewnionych. Prócz nazwisk starych rodów słowińskich: Kötsch (Kecz), Schimanke (Szymanko), Kaitschik (Kajczyk) i innych znajdują się dane o statusie majątkowym, społecznym i zawodowym pochowanych. Napisy nagrobne są wyłącznie w języku niemieckim, co wskazuje na daleko posuniętą germanizację Słowińców w XIX i XX w.

Prócz zabytkowego cmentarza przy głównej drodze znajdziemy nieco dalej kilkanaście zabytkowych budynków (domów mieszkalnych i budynków gospodarczych) wchodzących w skład Muzeum Wsi Słowińskiej (Odział Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku).

"Kraina w Kratę" to teren nadmorski wsi Pomorza Środkowego. W skład terenu wchodzi między innymi osada w Klukach. Dominującym elementem tego regionu jest budownictwo szachulcowe. Od Darłowa po Łebę zachowało się ponad 2,5 tysiąca budynków chłopskich wzniesionych od XVIII do XIX wieku systemem szachulcowym. Szachulec to typ ściany szkieletowej drewnianej, której wypełnienie stanowi glina wymieszana i zarobiona z sieczką, z trocinami lub wiórami czy też zarzucona na plecionkę z witek z łozy lub łodyg trzciny. Rezultatem jest specyficzny wizerunek otynkowanego zwykle na biało budynku poprzecinanego ciemnymi od dziegciu belkami, ułożonymi w kratownicę z ukośnymi zastrzałami.

Idąc dalej prosto za skansenem i prowizoryczną pętlą autobusową prowadzi gruntowa droga nad Jezioro Łebsko. Nad brzegiem jeziora znajduje się drewniany pomost i drewniana platforma widokowa, z której widać wydmy w Czołpinie i dużą część Jeziora Łebsko.

Przydatne strony internetowe: http://pomorskie.travel/ http://www.muzeumkluki.pl/ http://www.krainawkrate.com.pl/ http://www.zielonesercepomorza.pl/ http://www.pomorskie.eu/ http://www.udargoscha.pl/ http://www.pks.slupsk.pl/